De start
Ik (1972) ben net als ieder ander een mens die in haar kinderjaren overtuigingen opdeed, overlevingsstrategieën ontwikkelde en zo geconditioneerd raakte over hoe ze dacht dat de wereld in elkaar stak en hoe ze zich moest gedragen om geliefd te zijn. Er ontstond een zelfbeeld, een persoonlijkheid. Ik dacht dat ik dit was. Net als (bijna) ieder ander was ik vergeten wie ik werkelijk ben. Het zat verstopt achter al die maskers.

In mijn volwassen leven functioneerde ik aanvankelijk precies volgens mijn conditionering. Ik zat bovendien in de spitsuurfase van mijn leven als moeder van een jong en uitdagend gezin die dat combineerde met het runnen van een huisartspraktijk.
Dit was een leven vol stress, spitsroeden lopen, roofbouw, altijd ‘aan’ staan. Met als gevolg een flinke burn out.

Verandering
Eenmaal gestopt met werken als huisarts en verhuisd naar de zee brak een nieuwe fase aan. Een fase die werd gekleurd door nog steeds uitdagingen in het gezin, maar ook door een veel meer ontspannen en begrensder werksituatie als arbo-arts. Hierdoor was de balans echt anders. Er werd nog steeds veel stress ervaren, maar er was ook tijd voor terugveren, herstellen, zelfreflectie en een ervaren van werkelijke inspiratie. Voor het eerst heb ik toen heel bewust gekozen voor wat ík wilde, waar mijn hart van ging zingen: het doen van een coachopleiding en vervolgens het opzetten van een coachpraktijk.
In deze fase begon het proces van zelfonderzoek en het voorzichtig af en toe afzetten van wat maskers (spannend!).

Nu
Inmiddels zit ik, samen met mijn partner, in een levensfase waarin er ontspanning is gekomen in het (uitvliegende) gezin, waarin zoveel meer ruimte is. Ruimte om te ademen, om te niksen, om te focussen op bewustzijnsontwikkeling. Het proces van bewustwording gaat door en leert me steeds scherper te zien wat waarachtig is en wanneer angst leidend is. Steeds meer en vaker durf ik te kiezen voor de weg van moeiteloosheid, voor mijn hart, mijn innerlijk kompas, ongeacht wat een ander ervan vindt.
Ook mijn praktijk verandert met me mee, waardoor ze steeds als een fijne jas blijft passen.